Dziś, 17 stycznia 2017 roku, swoje 35. urodziny obchodzi jeden z najlepszych koszykarzy w swoich czasach, o ile nie w historii NBA... Dwyane Wade, bo o nim mowa, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych graczy w NBA. Jego 35. urodziny to dobry czas, aby pokazać, co Flash (pseudonim D-Wade'a) dokonał w swojej karierze, która jeszcze trwa...
Wade studiował na uczelni Marquette w latach 2001-03 i oczywiście grał w koszykówkę. Podczas dwóch sezonów rozegranych w NCAA (lidze akademickiej) notował na swoje konto średnio prawie 20 punktów. W roku 2003 przystąpił do draftu NBA, w którym został wybrany z piątym numerem przez Miami Heat.
W swoim pierwszym sezonie w NBA, rzucający obrońca Heat doprowadził ekipę z Florydy do fazy play-off, w której Miami wygrało jedną serię, a swój udział zakończyło na półfinale konferencji. Wade w swoim pierwszym sezonie notował dobre 16 punktów na mecz, dodając do tego 4 zbiórki i 4,5 asysty w ciągu 35 minut spędzanych na parkiecie. Flash został wybrany do najlepszej piątki debiutantów.
D-Wade zachwycił zarząd z Miami swoją grą w debiutanckim sezonie. Miami chciało zbudować mistrzowską ekipę wokół Flasha. Z tego powodu Heat zrobili wymianę, w której pozyskali Shaquille'a O'Neala z Los Angeles Lakers w zamian za między innymi Lamara Odoma. Ten sezon dla drużyny z Florydy był dużo lepszy - wygrali 59 spotkań w sezonie (o 17 więcej niż rok wcześniej) i doszli do finału konferencji, w którym prowadzili już 3-2 z Detroit Pistons, jednak z powodu kontuzji Wade'a, który nie mógł grać w dwóch ostatnich meczach tej serii, Heat przegrali 3-4. Wade w swoim drugim sezonie notował już 24 punkty, 5 zbiórek i 7 asyst i zagrał po raz pierwszy w Meczu Gwiazd.
Trzeci sezon Wade'a był jeszcze lepszy - notował 27 punktów, prawie 6 zbiórek, 7 asyst i 2 przechwyty, a Heat w przerwie między sezonami wzmocnili skład, dodając Gary'ego Paytona, Antoine Walkera i Jamesa Posey'a. Miami wygrało co prawda 7 spotkań mniej niż sezon wcześniej, ale skoncentrowało się na play-offach, w których pokonali Chicago Bulls, New Jersey Nets i Detroit Pistons. Te zwycięstwa dały finał, w którym drużyna z Florydy zmierzyła się z Dallas Mavericks prowadzonymi przez Dirka Nowitzkiego. Dallas prowadziło już 2-1 w serii, jednak Heat wygrali trzy kolejne mecze i zostali mistrzami NBA. Wade został wybrany MVP Finałów, a także został Sportowcem roku 2006.
Następne sezony Heat nie były już tak dobre... odpadli oni w pierwszej rundzie play-offów 2007, w sezonie 2007-08 nie weszli nawet do tej fazy, a Wade miał problemy z kontuzjami. W dwóch następnych sezonach Wade poprowadził ekipę z Miami do play-offów, jednak dwa razy Heat odpadali w pierwszej rundzie. Sezon 2008-09 był najlepszym indywidualnie dla Wade'a, który notował 30,2 punktu (najlepszy punktujący tego sezonu w całej lidze), 7,5 asysty, 2,2 przechwytu oraz 1,3 bloku na mecz w ciągu prawie 39 minut spędzonych w ciągu każdego spotkania. Właśnie w tym sezonie Wade był poważnym kandydatem do nagrody MVP, która jednak nagroda ta padła łupem LeBrona Jamesa.
Po tych czterech dosyć rozczarowujących latach, do Miami przyszli LeBron James i Chris Bosh.
To sprawiło, że Wade nie był już pierwszą opcją drużyny, jednak mimo wszystko nadal rzucał ponad 20 punktów na mecz. Heat przez cztery lata z LeBronem Jamesem w składzie byli czterokrotnie w finale, wygrywając dwukrotnie mistrzostwo NBA (w 2012 i 2013 roku). Wade, będąc trochę w cieniu LBJ-a, grał dobrze. Często to właśnie Flash oddawał decydujące rzuty, jednak obie statuetki MVP Finałów otrzymał LeBronem James. Czas gry z LeBronem Jamesem obfitował w różne piękne i ciekawe akcje, które przedstawiam:
Po powrocie LeBrona Jamesa do Cleveland, Wade został w Miami z Chrisem Boshem. Jednak sezon 2014-15 był nieudany dla ekipy z Florydy, która nie weszła do play-offów... Wade jak zwykle zanotował solidny sezon, rzucając średnio 21,5 punktów na mecz. Sezon 2015-16 był dla Heat lepszy - weszli do fazy play-off, w której pokonali Charlotte Hornets 4-3, lecz potem przegrali 3-4 z Toronto Raptors. Wade po tym sezonie stał się wolnym agentem. Miami nie chciało zaproponować mu maksymalnej umowy, zatem Flash wybrał ekipę Chicago Bulls. Dlaczego Bulls? Wade pochodzi z Chicago i wrócił do rodzinnego miasta na ostatnie (?) lata kariery. Może jeszcze wróci do Miami? Kontrakt z Chicago kończy się po sezonie 2017-18, więc Wade prawdopodobnie dokona jeszcze wyboru drużyny, w której skończy karierę.
Jedno jest pewne, Wade wyrobił sobie dobrą reputację w NBA i na zawsze będzie zapamiętany jako świetny zawodnik. Jak świetny był/jest Wade? NBA na jego 35. urodziny wybrała 35 jego najlepszych akcji, zatem zachęcam do obejrzenia i przekonania się, co Wade potrafi robić na parkiecie:
Na koniec jeszcze dwie ciekawostki związane z Flashem:
W 2008 roku Wade zdobył złoty medal olimpijski.
Wade (190 cm) jest jedynym graczem w historii NBA, który jest niższy niż 6 stóp i 5 cali (196 cm) i w ciągu jednego sezonu NBA zablokował przynajmniej 100 rzutów.
To tyle o dzisiejszym jubilacie ;) mam nadzieję, że przybliżyłem wam jego sylwetkę i przekonałem was, że to świetny gracz, który już powoli zbliża się do zakończenia swojej niesamowitej kariery.
Prawie zapomniałem o najważniejszym: Wszystkiego najlepszego Dwyane :)
Wade studiował na uczelni Marquette w latach 2001-03 i oczywiście grał w koszykówkę. Podczas dwóch sezonów rozegranych w NCAA (lidze akademickiej) notował na swoje konto średnio prawie 20 punktów. W roku 2003 przystąpił do draftu NBA, w którym został wybrany z piątym numerem przez Miami Heat.
W swoim pierwszym sezonie w NBA, rzucający obrońca Heat doprowadził ekipę z Florydy do fazy play-off, w której Miami wygrało jedną serię, a swój udział zakończyło na półfinale konferencji. Wade w swoim pierwszym sezonie notował dobre 16 punktów na mecz, dodając do tego 4 zbiórki i 4,5 asysty w ciągu 35 minut spędzanych na parkiecie. Flash został wybrany do najlepszej piątki debiutantów.
D-Wade zachwycił zarząd z Miami swoją grą w debiutanckim sezonie. Miami chciało zbudować mistrzowską ekipę wokół Flasha. Z tego powodu Heat zrobili wymianę, w której pozyskali Shaquille'a O'Neala z Los Angeles Lakers w zamian za między innymi Lamara Odoma. Ten sezon dla drużyny z Florydy był dużo lepszy - wygrali 59 spotkań w sezonie (o 17 więcej niż rok wcześniej) i doszli do finału konferencji, w którym prowadzili już 3-2 z Detroit Pistons, jednak z powodu kontuzji Wade'a, który nie mógł grać w dwóch ostatnich meczach tej serii, Heat przegrali 3-4. Wade w swoim drugim sezonie notował już 24 punkty, 5 zbiórek i 7 asyst i zagrał po raz pierwszy w Meczu Gwiazd.
Trzeci sezon Wade'a był jeszcze lepszy - notował 27 punktów, prawie 6 zbiórek, 7 asyst i 2 przechwyty, a Heat w przerwie między sezonami wzmocnili skład, dodając Gary'ego Paytona, Antoine Walkera i Jamesa Posey'a. Miami wygrało co prawda 7 spotkań mniej niż sezon wcześniej, ale skoncentrowało się na play-offach, w których pokonali Chicago Bulls, New Jersey Nets i Detroit Pistons. Te zwycięstwa dały finał, w którym drużyna z Florydy zmierzyła się z Dallas Mavericks prowadzonymi przez Dirka Nowitzkiego. Dallas prowadziło już 2-1 w serii, jednak Heat wygrali trzy kolejne mecze i zostali mistrzami NBA. Wade został wybrany MVP Finałów, a także został Sportowcem roku 2006.
Następne sezony Heat nie były już tak dobre... odpadli oni w pierwszej rundzie play-offów 2007, w sezonie 2007-08 nie weszli nawet do tej fazy, a Wade miał problemy z kontuzjami. W dwóch następnych sezonach Wade poprowadził ekipę z Miami do play-offów, jednak dwa razy Heat odpadali w pierwszej rundzie. Sezon 2008-09 był najlepszym indywidualnie dla Wade'a, który notował 30,2 punktu (najlepszy punktujący tego sezonu w całej lidze), 7,5 asysty, 2,2 przechwytu oraz 1,3 bloku na mecz w ciągu prawie 39 minut spędzonych w ciągu każdego spotkania. Właśnie w tym sezonie Wade był poważnym kandydatem do nagrody MVP, która jednak nagroda ta padła łupem LeBrona Jamesa.
Po tych czterech dosyć rozczarowujących latach, do Miami przyszli LeBron James i Chris Bosh.
To sprawiło, że Wade nie był już pierwszą opcją drużyny, jednak mimo wszystko nadal rzucał ponad 20 punktów na mecz. Heat przez cztery lata z LeBronem Jamesem w składzie byli czterokrotnie w finale, wygrywając dwukrotnie mistrzostwo NBA (w 2012 i 2013 roku). Wade, będąc trochę w cieniu LBJ-a, grał dobrze. Często to właśnie Flash oddawał decydujące rzuty, jednak obie statuetki MVP Finałów otrzymał LeBronem James. Czas gry z LeBronem Jamesem obfitował w różne piękne i ciekawe akcje, które przedstawiam:
Po powrocie LeBrona Jamesa do Cleveland, Wade został w Miami z Chrisem Boshem. Jednak sezon 2014-15 był nieudany dla ekipy z Florydy, która nie weszła do play-offów... Wade jak zwykle zanotował solidny sezon, rzucając średnio 21,5 punktów na mecz. Sezon 2015-16 był dla Heat lepszy - weszli do fazy play-off, w której pokonali Charlotte Hornets 4-3, lecz potem przegrali 3-4 z Toronto Raptors. Wade po tym sezonie stał się wolnym agentem. Miami nie chciało zaproponować mu maksymalnej umowy, zatem Flash wybrał ekipę Chicago Bulls. Dlaczego Bulls? Wade pochodzi z Chicago i wrócił do rodzinnego miasta na ostatnie (?) lata kariery. Może jeszcze wróci do Miami? Kontrakt z Chicago kończy się po sezonie 2017-18, więc Wade prawdopodobnie dokona jeszcze wyboru drużyny, w której skończy karierę.
Jedno jest pewne, Wade wyrobił sobie dobrą reputację w NBA i na zawsze będzie zapamiętany jako świetny zawodnik. Jak świetny był/jest Wade? NBA na jego 35. urodziny wybrała 35 jego najlepszych akcji, zatem zachęcam do obejrzenia i przekonania się, co Wade potrafi robić na parkiecie:
Na koniec jeszcze dwie ciekawostki związane z Flashem:
W 2008 roku Wade zdobył złoty medal olimpijski.
Wade (190 cm) jest jedynym graczem w historii NBA, który jest niższy niż 6 stóp i 5 cali (196 cm) i w ciągu jednego sezonu NBA zablokował przynajmniej 100 rzutów.
To tyle o dzisiejszym jubilacie ;) mam nadzieję, że przybliżyłem wam jego sylwetkę i przekonałem was, że to świetny gracz, który już powoli zbliża się do zakończenia swojej niesamowitej kariery.
Prawie zapomniałem o najważniejszym: Wszystkiego najlepszego Dwyane :)
Komentarze
Prześlij komentarz